Terwijl de commissie-De Wit zich terugtrekt om een rapport te schrijven waar nu al niemand meer in is geïnteresseerd, ontwikkelt zich in de het zuiden van onze Europese Unie opnieuw een gevaarlijk financieel drama met Portugal, Italië, Griekenland en Spanje in de hoofdrol. Ook wel genoemd de gevaarlijke PIGS of Club Med.
Wat is het dat deze landen verbindt? Torenhoge schulden en een ontembaar begrotingstekort. Griekenland voert de lijst aan met een begrotingstekort van 12,7% en een schuld van € 270 mrd, Portugal met 9%, gevolgd door Spanje, Italië en Ierland, die ook boven de beloofde 3% uitkomen. Terwijl wij nog eens € 1,5 mln achter de € 30 mrd van Bos aangooien om de zondaars van de bankcrisis te achterhalen, dreigt de stop uit het bad te worden getrokken wanneer het Griekenland niet lukt om orde op zaken te stellen. Vriend en vijand zijn het erover eens dat dan het failliet dreigt voor de hele eurozone… Vanwege het verbod op het verstrekken van leningen aan in nood verkerende collega-eurolanden, worden nu bizarre voorstellen geopperd die eerder niet denkbaar waren. Zo wordt gesuggereerd dat Nederland en Duitsland uit de euro zouden moeten stappen om vervolgens nieuwe toetredingsprocedures af te spreken. Ook zouden ‘sterke’ eurolanden de lonen moeten verhogen om met deze kunstgreep een concurrentievoordeel te creëren voor de zwakke eurolanden of garant staan voor de schulden van de PIGS. Maar alle Europese landen kampen met veel te hoge staatsschulden. Als we nu al struikelen over € 30 mrd, hoeveel moeten we dan op tafel leggen om de euro te redden? Hoewel loonsverhoging altijd leuk klinkt is het verder verzwakken van onze concurrentiepositie ten opzichte van niet EU-landen absoluut geen optie! Is er geen oplossing te bedenken die lucht zou kunnen geven? Wat de Club Med-landen valt te verwijten is dat zij op geen enkele wijze hun economie hebben versterkt door innovatie. Spanje heeft zich weliswaar suf gebouwd, maar dat kun je geen innovatie noemen. Schier onoplosbare problemen vragen om onconventionele oplossingen en leiderschap. Sinds de laatste ministerraad van het zakenkabinet ben ik tot MP verkozen en vanuit die functie wil ik dan ook een poging wagen om Europa en onszelf te redden van de ondergang. Het klinkt pretentieus, maar dat is het Franse staatshoofd Sarkozy ook als hij beweert dat Neelie Kroes maar twee hersencellen heeft. Ik heb twee oplossingen. Ten eerste geven we alle inwoners van de sterke eurolanden kosteloos vijf extra vakantiedagen en verplichten hen een week op vakantie te gaan naar één van de Club Med-landen. Niks Curaçao of de Waddeneilanden, hup naar het zuiden. En passant nemen we koffie met een wafel in Brussel, want daar dreigt het binnenkort ook mis te lopen. We brengen onze steun zelf over en ontvangen daarvoor een verwenvakantie. Geheel uitgerust en voorlopig gevrijwaard van een burn out kunnen we dan met vernieuwde energie onze eigen economie een boost geven. Om geen teruggang in productiviteit te riskeren moeten we niet in de valkuil van de mantelzorg terechtkomen. Daarom is het noodzakelijk dat wij bejaarden, waarvoor we geen verzorgend personeel kunnen vinden, naar Spanje exporteren. Voor een appel en een ei is daar de hand te leggen op door Engelsen achtergelaten villa’s, die zo om te bouwen zijn tot luxe tehuizen. Natuurlijk wel met guesthouses, zodat familie op één van de vele vakanties oma gewoon kan blijven bezoeken. Ik was nooit zo’n voorstander van het verdwijnen van ons verzekerings- en pensioengeld naar de costa’s, maar nood breekt wetten. En zeg nou zelf, is dit niet een veel leukere crisiswet dan het aanleggen van de A4 bij Delfgauw? — Deze column verscheen begin februari in het Financieel Dagblad. |
Geef een reactie