Door: Linda Woudstra

ARM VOOR JE MOND!

Nieuws / 16 oktober 2009 / Linda Woudstra

Soms verdwijnen uitdrukkingen ineens uit je leven. Mijn oma riep het. Vanuit de keuken, terwijl ze me niet eens kon zien. Mijn moeder net zo hard. Ook zij riep het, terwijl ze niet eens wist of ik het wel braaf goed deed. HAND VOOR JE MOND!






Maar 't mag niet meer. Ook van deze oeroude traditie moeten we afscheid nemen. Net als de uitdrukking videootje kijken. Hoe bijzonder was dat wel niet, toen we de video in huis kregen. Wauw zomaar een film kijken van een grote zwarte band. Of naar een bandje luisteren. Dat kan allemaal niet meer, of met veel pijn en moeite. Maar de geluidskwaliteit van de hedendaagse mp3's en I-pods gaan natuurlijk stevig over het ruisende en krakende bandje heen. Al helemaal wanneer het was opgenomen van de radio. Weet je nog? De top 40 en dan elke keer snel op 'rec' drukken wanneer de radiopresentator stopte met praten. Hoe irritant was het wanneer je maar continue het mooie begin of einde van het nummer miste, vanwege de woordendiarree die zo'n snelle radiojongen eruit gooide…


Ok, we leggen ons neer bij de technische vooruitgang. Maar dat hand voor je mond doet toch een beetje zeer.

Vanmiddag riep ik 't nog, toen mijn jongste voluit nieste. Het is toch weer de tijd van de druipende en snotterende neusjes. Hand voor je mond!'Nee mama', zei ze parmantig. ' Je moet van juffie zeggen: 'arm voor je mond!' Ok, ok… arm voor je mond. Dat klinkt toch niet. Ik begrijp best dat ze die kinderen instrueren in zo'n klasje vol uitwaaierende bacteriën en heen en weer sproeiende snotterbellen, maar ik vind het niks. Ik protesteer. Ik zeg geen 'arm voor je mond'. Ik zeg gewoon niks. Ook niet als ik van alles zie rondvliegen. Ben ik nu een protestburger? Een griepveroorzaker? Een gevaar voor de samenleving? Ik geloof toch al niet in de paniekreacties rondom die griep. Je weet toch onderhand, of onderarm, niet meer welke deskundige je moet geloven? Eén voordeel. Mijn kinderen wassen tegenwoordig wel beter en vaker hun handen. Al die posters en waarschuwende docenten blijken dus wel te helpen. Hoe vaak ik dat al niet heb uitgelegd aan ze? Als er al een multimediale crisiscampagne nodig is om kinderen beter hun handen te laten wassen. Hoe moet dat dan met de echt belangrijke opvoedkundige zaken. Krijgen we daar dan ook zo'n mooie campagne voor. Ik ben bang van niet. De Jeugdzorg bungelt nog altijd onderaan in de zorg. Alle mooie woorden van de Jeugdminister ten spijt. Eerst de griep en dan de jeugd. Jammer, andersom zou beter zijn.

 

 

 

Reactie van lezer:

Arm voor je mond!! Dat is al jaren bekend in Noord Amerikaanse landen. Ik heb 22 jaar in Canada gewoond en arm voor je mond was het eerste dat mijn dochter aldaar op de peuterschool leerde. Zo het is niets nieuws. Nederland loopt misschien gewoon achter en is EIGENwijs door tegenstand te bieden aan iets dat elders al jaren een gewoonte is. Ik vind het logisch om in je arm te niezen en zeer zeker hygienischer. Als ik mensen in Nederland in hun hand zie niezen of hoesten ben ik er zeer zeker bewust van dat deze persoon jou een hand kan geven om zichzelf voor te stellen. Jak! Dit overmating handen schudden is ook zo'n overdreven gewoonte in de Nederlandse cultuur. Zelfs kinderen op de lagere school schudden handen met de onderwijzer bij het komen en gaan. Ik vind het allemaal te overdreven en niet fris! Het is maar net waar je vandaan komt! Waarom zou je niet willen meewerken aan dingen die bevoordelijk zijn! Ik ben niet onbeleefd, maar elke keer weer waar ik ook ben of ga, weer handen schudden. Het is mij toch echt te veel. En wie heeft het 3x op de wangen kussen bedacht? Doet u daar wel aan mee? En wat vind u van winkeliers die van het geld aanpakken gewoon weer etenswaren voorbereiden zonder handen wassen of handschoenen aan te trekken. Nee het is in Nederland toch erg achter gebleven en op velen gebied onfris.

P. van K.

 

 
 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *