De overheid reageert geërgerd over de lage opkomst bij het vaccinatieprogramma. Zij kan de onverwachte storm van kritiek niet plaatsen, omdat zij het al lang sluimerende wantrouwen dat is ontstaan bij de burger rondom de preventie en bestrijding van kanker niet begrijpt.
Terwijl aan de ene kant onderzoek naar bijvoorbeeld de invloed van voeding op genezing en preventie van kanker wordt gefrustreerd, geeft de overheid aan de andere kant groen licht aan een vaccinatieprogramma, dat op 1533 vrouwen is getest, waarvan de helft in de placebogroep en slechts over 4 jaar gevolgd. Echter zonder een spoor van twijfel worden onze dochters gemanipuleerd met stickers en i-pods, om deel te nemen aan een medisch experiment. De burger heeft gereageerd als nooit tevoren: er werd gestemd met de voeten! Hoe kan een vaccinatie programma zo uit de hand lopen, dat slechts 60% van de beoogde doelgroep in de eerste week opkomt en dit percentage in de tweede week zelfs daalt tot minder dan 47%? Nu de overheid in verlegenheid is gebracht over zoveel burgerlijke ongehoorzaamheid is de reactie voorspelbaar; Klink verwijst terug naar de Gezondheidsraad en het RIVM en Coutinho doet de weerstand af als indianenverhalen op het internet. Logischer lijkt het eerst de hand maar eens in eigen boezem te steken: Is de voorlichting volledig en zorgvuldig geweest naar de meisjes en ouders toe? Ouders zijn in de voorlichting en communicatie volledig genegeerd. Een aanpassing in de euthanasie wet om kinderen vanaf 12 jaar het zelfbeschikkingsrecht te geven zodat in het geval van een terminale ziekte -vaak kanker- euthanasie voor hen mogelijk wordt, zorgt er nu voor dat de voorlichtingsfolder tot drie keer toe benadrukt dat de meisjes zonder toestemming van de ouders mogen beslissen over wel of niet vaccineren! Deze kinderen kunnen de reikwijdte van hun beslissing eenvoudigweg niet overzien. En zij zullen uitsluitend vanuit een misplaatst gevoel van veiligheid en vertrouwen instemmen en het zekere voor het onzekere nemen. De volgende vraag. Is opname van het vaccin in het RVP gebaseerd op een succesvolle toetsing aan de zeven criteria van de Gezondheidsraad? In het tijdschrift voor geneeskunde is hieraan door een viertal artsen al uitvoerig aandacht besteed. Wij herhalen hier voor de volledigheid de criteria: de ziekte moet ernstig zijn en veelvuldig voorkomen, de vaccinatie moet werkzaam zijn, het moet niet erger zijn dan de kwaal , niet duurder dan andere oplossingen (uitstrijkje) en de vaccinatie moet een urgent volksgezondheidsbelang dienen. De bijwerkingen van de vaccins Cervarix en Gardasil zijn veelvuldiger (meer dan 7,802 incidenties werden al gemeld) en ernstiger (15 doden worden in verband gebracht met de vaccinatie met Gardasil), dan bij welke andere vaccinatie dan ook ooit zijn gemeld. Hoe het gaat verlopen voor Cervarix zal uit de Europese inentingsprogramma’s dus nog moeten blijken. Tot slot de vraag of de werking van het vaccin wetenschappelijk is bewezen? Helaas is het antwoord daarop twijfelachtig. Omdat de trials slechts een gering aantal proefpersonen betrof en tot op heden slechts een follow-up kennen van zes jaar, is er niets te zeggen over de lange termijn effecten van de inenting. Vreemd ook dat de werkzaamheid niet is getest op personen uit de leeftijdsgroep waarbij het wordt toegediend. Nobelprijswinaar Zur Hausen toonde slechts aan dat enkele stammen van het HP virus aangetroffen zijn in het DNA van kankercellen, die baarmoederhalskanker veroorzaken. Daarmee is aangetoond dat er een verband is, maar geenszins een oorzakelijk verband. De huidige vaccins bestrijden slechts 2 of 4 van de 18 stammen. In totaal gaat het om bijna 130 verschillende typen HP virussen, die gemakkelijk muteren. Hoeveel vaccins zijn uiteindelijk nodig? Kortom, de resultaten van dit grootscheeps opgezette experiment moeten zich nog gaan bewijzen. Onze dochters zijn dus proefkonijnen. Alle reden om uiterst terughoudend te zijn – mede gezien het enorme risico op reputatieschade van een tot dusver gerespecteerd en vertrouwenwekkend preventie instrument, zoals het Rijksvaccinatieprogramma. Soest 24 maart 2009-03-24 Ir. Linda Woudstra en Drs. Henk Trentelman Over de auteurs: Drs. Henk Trentelman: voorzitter van de landelijke Werkgroep Welzijn Kankerpatiënten WWK en auteur van de boeken 'Voor en na de diagnose', geschreven vanuit de jarenlange begeleiding van terminale patiënten, en 'Chemo? Of kan ik zélf kiezen?', waarin hij therapievrijheid bepleit voor terminale kankerpatiënten in navolging van Duitsland en Engeland. ir. Linda Woudstra: moeder van 2 dochters, ex-kankerpatiënt, columnist FD zakenkabinet, directeur Yellow & Blue Consultancy bureau voor innovatie en veranderingsmanagement en oprichter van www.Regeltante.nl intermediair voor oppas en huishoudelijk personeel. Lees hier meer over Linda Woudstra. |
Geef een reactie