Judy Stevens uit Pesse (hoe, waar? Ligt bij Hoogeveen), is nog maar 24 lentes jong en heeft nu al hart voor alles wat met zorg te maken heeft. Ze werkt, naast haar deeltijd studie pedagogiek, in de thuiszorg, in de gehandicaptenzorg, past op neefjes en nichtjes en elke zaterdag op Daphne (18), een gehandicapte vriendin waar ze mee kletst, gezellig mee wandelt en thee drinkt.
Na dit te weten is het dus niet meer dan logisch dat de functieomschrijving van de vacature als Regionale Regeltante Judy aansprak. “Ik stond al heel lang ingeschreven als oppas en als gastouder. Ik pas al op vanaf mijn 18e en mijn moeder werkt in een kinderdagverblijf dus ik ben vanaf jongs af aan al omgeven met kinderen en dat vind ik hartstikke leuk. Toen ik deze vacature in mijn mailbox kreeg was ik meteen enthousiast! Het is hier in de regio en het heeft met zorg te maken.” Helemaal haar ding inderdaad. Hetgeen Judy ook aanspreekt is het zelfstandig ondernemerschap. “Ik heb met mijn moeder altijd al veel plannen gemaakt over een eigen bedrijfje. Als je in de zorg werkt zie je zoveel dingen waarvan je zegt dat kan anders, dat kan beter. Met deze start kan ik een begin maken. Na mijn studie zet ik het verder uit.” En de huisbezoeken? Het is leuk om naar mensen toe te gaan en bij ze binnen te kijken. In het ene huis kom je binnen en ligt al het speelgoed boven, je ziet niet eens dat ze kinderen hebben en bij het andere huis ligt het hele huis vol speelgoed. Wat is het eerste dat je opvalt? “Ik let op alles, maar wat mij als eerste opvalt zijn de touwtjes van een luxaflex of rolgordijn. Zijn ze goed weggehangen en zitten ze goed vast? Ik hoorde een verhaal waarbij een kind gestikt is doordat het touw om zijn nek zat. Ik ben daar zo van geschrokken, dat losse touwtjes me meteen opvallen. Ook let ik op huisdieren. Ik stel de ouders ook de vraag of het nemen van huisdieren een bewuste keuze is geweest of dat ze dachten van goh leuk, we nemen een hond. Ik hoop altijd dat ze daar goed over nagedacht hebben. Kinderen gaan toch anders met huisdieren om, zij weten niet dat een geïrriteerde kat met zijn nagels kan uithalen of een hond van zich af kan bijten. Verder vind ik roken in huis bij de kinderen eigenlijk niet kunnen, ik bedoel ga buiten roken.” En de mensen dan? “Mensen vertellen me altijd hun hele levensverhaal. Als ik er ben komen alle verhalen boven. Ik ben zelf heel rustig, meer van het luisteren. Ik vind het fijn als mensen hun verhaal kwijt kunnen, ik wil graag helpen als ik dat kan.” Voor het combineren van haar drukke leventje (werk, school, vriend, oma, sport) heeft Judy een gouden tip: Koop een agenda! “Ik schreef eerst alleen mijn schooldingen erin maar nu schrijf ik al mijn afspraken erin. Zo hou je overzicht en als ik tentamens heb dan is het gewoon NEE.” Met Regeltante wil Judy nog een hele hoop: “Ik merk dat gastouderopvang hier in de omgeving helemaal niet bekend is. Mijn oma van 91 kent veel mensen en zij vertelt aan iedereen wat ik doe. Dus iedereen die wat wilt weten informeer ik en help ik met inschrijven. Bij mijn moeder op haar werk bijvoorbeeld, veel jonge meiden met kinderen. Die vinden dit ideaal en dat is het ook vooral omdat de volledige aandacht gericht kan worden op het kind. Bij een crèche zijn er zoveel kinderen, dan moeten ze echt vechten voor een plekje. Daarnaast kunnen de kinderen, als de gastouder zelf ook kinderen heeft, met elkaar spelen. Verder wil Judy in de toekomst cursussen gaan geven over opvoeding. Lees ook andere artikelen van en over Regeltante Judy >> |
Geef een reactie