Emancipatie in een plastic tas

Ook al lijken wij te leven in een tijd van emancipatie, alsnog worden wij vrouwen gezien als het zwakke geslacht.
Het geslacht dat te allen tijde beschermd moet worden door een brede hunk die in gedachten met zijn oerkracht en berenvel het bos in gaat om zijn vrouw te kunnen voorzien van mals en versgeslacht vlees.

We fungeren vaak als een lekker lustobject, maar door de jaren heen hebben de mannen iets meer geleerd ons het gevoel te geven dat dit absoluut niet het geval is! Het onbedwingbare verlangen naar een oprecht sociale en romantische man maakt ons blind voor de realiteit. Het pappen en nathouden met lieve woordjes is tegenwoordig voor veel vrouwen de fundering van hun relatie.

Dat mannen ongegeneerd bier drinken, schelden op de voetbal en schuine grappen maken over vrouwen lijkt allang niets meer te zijn wat bij een acceptatieproces hoort. Het is iets wat wij vrouwen in ons leven hebben gelaten zonder daar verder over na te denken. Het oppervlakkige gedrag van mannen moeten wij zien als een ingebouwd systematisch gedrag waar zij geen controle over hebben.

Maar hoe zit dat dan met onze ontzettende drang om te shoppen, ons drie uur lange gestaar in de etalage naar een tas die we nooit zouden kunnen betalen maar alleen het dromen ervan ons gevoel bevredigd? Is het nog wel nodig als wij een veel te dure jurk hebben gekocht om de kaartjes en bonnetjes snel weg te gooien omdat dat als onnodig gezien wordt?

Hoe zit het met ons ingebouwde gedrag waar wij geen invloed op hebben? Is dit niet iets wat in de mannenwereld zo snel mogelijk geaccepteerd moet worden? Zodat wij niet altijd een intelligent en beheerst masker hoeven te dragen maar gewoon totaal uit ons dak kunnen gaan van een goedkoop H&M truitje?

De afhankelijke opstelling van een vrouw zorgt dat de emancipatie feitelijk niet eens bestaat. Emancipatie is nu niets meer dan dat de mannen toegeven dat wij ook echt wel bepaalde dingen kunnen die zij normaal gesproken doen en wij ons daardoor gewaardeerd en gerespecteerd voelen.
Waar is nu onze échte emancipatie!! Emancipatie is niet dat wij in een te grote tuinbroek met een betonboor gaten in de muur boren omdat we ons fysiek willen meten aan onze mannen.  Niet dat we de vrachtwagen instappen met zo'n heerlijk gele nummerplaat achter het raam met de naam HENK erop.