Doorgeschoten hulp!

Ondersteuning van een school, waar je kind of kinderen les krijgt c.q. krijgen, is een goede zaak. Dit schept een band en vergemakkelijkt de communicatie tussen de school en de ouders. Maar bij het vragen van hulp aan ouders dient vooraf goed te zijn nagedacht over wat de verantwoordelijkheid is van de school en wanneer je de hulp van ouders kunt inschakelen.

Ik illustreer dit aan de hand van de volgende situatie die ik jaren geleden meemaakte.

Ik had me aangemeld om groep 8, waarin onze oudste zat, te helpen met de afscheidsmusical. Het hoogtepunt aan het eind van zijn laatste jaar op de lagere school. Wie wil daar als ouder nou niet een steentje aan bijdragen? Op een avond zouden we het een en ander voorbespreken. Het leek me logisch dat ik die avond allerlei taken en opdrachten toegewezen zou krijgen. Wie gaat het decor schilderen, wie verzorgt de toneelkleding en meer van dit soort zaken. Een groepje ouders en docenten zat die avond bij elkaar, onder het genot van een kopje koffie of thee met een koekje. Allemaal prima verzorgt. Vraagt een van de onderwijzeressen ons wat voor soort musical en wat de locatie zou moeten worden. Van verbazing viel ik bijna van m’n stoel. Ik ging er vanuit dat dit soort belangrijke beslissingen al in een eerder stadium door de school genomen zouden zijn. Ik en alle andere ouders wisten toch niets van het budget en dergelijke af? Mij bekroop al snel het gevoel dat ik aan een nutteloze bijeenkomst deelnam. Ik zat bij een brainstormgroepje dat iedere keer met verschillende suggesties kwam aandragen. Het weinige aan concrete zaken dat ik die avond had genoteerd, bleek bij aanvang van alle activiteiten al niet meer van toepassing.

Nog steeds kijk ik met veel plezier terug op alle taken die ik heb uitgevoerd voor de lagere school, zoals het helpen tijdens een jaarlijkse sportdag en verkeersdag, het schilderen van houten plankjes om een aantal boekenkasten voor een bibliotheekhoek in te richten, het wassen van speelgoed, het ’s avonds schoonmaken van het klaslokaal aan het einde van het schooljaar, het verkopen van tweedehands spulletjes voor het opkrikken van de schoolkas, het assisteren tijdens het kerstdiner en dus ook het helpen tijdens een schoolmusical. Mijn taak bestond die dag uiteindelijk in het dichtplakken van alle ramen voor het creëren van een spannende sfeer tijdens de musical.

Toch ben en blijf ik van mening dat er een duidelijke en zorgvuldige scheiding moet blijven tussen zaken waar een school verantwoordelijk voor is en activiteiten, waarvoor je de hulp van ouders kunt inschakelen. Indien hiermee op juiste en zorgvuldige wijze wordt omgegaan, vaart iedereen er wel bij. Indien te veel en onnodig een beroep op ouders wordt gedaan, wekt dit de nodige wrevel.

Naar mijn mening vergeten docenten nog wel eens dat er meer in de wereld bestaat dan alleen hun school….