Door: de redactie

Dieter de Vroomen (Hij dus!)

Nieuws / 1 april 2007 / de redactie

Dieter de Vroomen (41) en zijn vrouw (39) zijn drieëntwintigjaar bij elkaar. Op de dag dat Yvonne Douwes-Floor voor Regeltante Dieter interviewde is het precies zeven jaar terug dat de jongste zoon (11) werd geadopteerd. De vraag is dan ook; Hoe doet hij het?

Hebben jullie altijd de zorg samen gedaan?

We hebben altijd fulltime gewerkt, toen onze eerste zoon kwam is mijn vrouw 4 dagen gaan werken en ik drie dagen. Dat hebben we anderhalf jaar volgehouden en toen wilde mijn vrouw minder gaan werken en ik meer. Zij is drie dagen gaan werken en ik fulltime. Ik had een vrij rustige baan, waarbij ik ‘s avonds eigenlijk nooit weg was. Dus dat ging prima.

En hoe doen jullie dat nu met allebei een eigen bedrijf?

Eigenlijk vergelijkbaar. Toen de jongste erbij kwam is mijn vrouw eigen baas geworden en vorig jaar kwam ik erachter dat ik weer minder wilde gaan werken en mijn vrouw weer wat meer. Ik zit nu op drie dagen en mijn vrouw op fulltime. We werken vanuit huis en we hebben anderhalf jaar geleden een oud pand gekocht in Wijk Bij Duurstede, een oude slagerij. Dat is nu een soort studio. We hebben er ons kantoor. We werken ook veel bij klanten.

En hebben jullie kinderopvang?

Onze zoons hebben een tijd in de buitenschoolse opvang gezeten, twee dagen per week. Dat was deels om didactische redenen. Ze kwamen allebei naar Nederland toen ze vierenhalf waren en spraken nog geen Nederlands. Het voordeel was dat de opvang ook in de vakanties door liep.

Was dat moeilijk voor ze om te wennen omdat ze wat ouder waren?

Nou, dat valt wel mee eigenlijk. We wilden graag wat oudere kinderen hebben. Het voordeel was dat ze al een taal spraken doordat ze wat ouder waren en alles bewust meemaakten.

Hebben jullie nu echt een carrièreswitch gemaakt?

Wel qua vorm, maar niet qua inhoud eigenlijk.

Waren veel mensen verbaasd dat jullie voor jullie zelf begonnen?

Nee, dat niet. Het werd de eerste keer wel een beetje raar gevonden dat ik parttime ging werken. Ik zat toen in een technische omgeving in een MKB bedrijf, ik had een leidinggevende functie. Het werd niet echt heel logisch gevonden dat ik parttime ging werken, dat was echt een demotie. Ik moest ook formeel ontslag nemen en werd daarna weer in dienst genomen.

Hoe is dat nu op het schoolplein? Krijg je veel belangstelling?

Op het schoolplein ben ik wel altijd in de minderheid ja, er zijn wel een paar mannen.

Hoe kijken andere mannen tegen je beslissing aan om minder te gaan werken en om grotendeels voor de kinderen te zorgen?

Er zeggen veel mannen dat ze het ook wel zouden willen. Dan denk ik: doe dat dan ook. Het zit al in de woordkeuze, hè? ‘Ik zou het wel willen’ betekent niet echt dat je er voor gaat. Met drie dagen ben je eigenlijk net zo productief. Voor mijn werkgever is het eigenlijk alleen maar lucratiever geweest. Ze konden me minder betalen en ik deed bijna net zo veel.

Vinden jullie genoeg tijd voor elkaar?

Het zou altijd wel meer kunnen, maar een week met z’n tweeën samen op vakantie, dat doen we nu nog even niet.

Zijn jullie al eens naar Colombia geweest?

Nee, dat stellen we maar even uit, het is te gevaarlijk daar.

Wat zijn de verschillen tussen jullie?

Mmm, we stellen als man en vrouw wel andere eisen aan het huishouden. Dat is volgens mij overal hetzelfde..

Is de combinatie werk gezin de reden dat jullie voor jezelf zijn gaan werken?

Bij Vrouw was het wel een intrinsieke drijfveer om voor zichzelf te werken. Ik wilde graag de vrijheid hebben om de ene week een dag te werken en de andere week fulltime. Dat ging een beetje te ver, dat kon ik beter als freelancer doen. Ik kan me ook wel voorstellen dat dat voor een werkgever teveel gevraagd is. Daarom was voor mij thuiswerken vanuit een eigen bedrijf ideaal.

Ben je lid van netwerken?

Daar bestaat ons werk voor een groot deel uit, maar we maken weinig gebruik van geinstutionaliseerde netwerken. Het gaat voor een groot deel om een netwerk dat we zelf hebben opgebouwd. Ik ben wel lid geweest van Niria (de Nederlandse Ingenieursvereniging). Ik zat daar in het bestuur en had daar een portefeuille emancipatie.

Hoe kijk je tegen emancipatie aan?

Emancipatie is iets voor mannen en vrouwen. Ik vind dat vader en moeder echt naast elkaar moeten staan. Onze kinderen vinden het ‘stom’ dat de andere vaders nooit thuis zijn. Het is belangrijk dat vaders hun rol oppakken. Vaders moeten niet alleen maar het geld thuisbrengen, maar ook koken en de kinderen mee helpen opvoeden. Dat moet ook wel in de aandacht blijven, dat het een normaal gegeven is dat mannen en vrouwen samen de zorgtaken op zich nemen.

Zou je achteraf gezien andere keuzes maken?

Nee, ik heb voor mijn gevoel alles op de juiste manier op de juiste tijd gedaan.

Wat is je advies voor anderen?

Dat iedereen goed naar zichzelf moeten luisteren. Ik kan me niet voorstellen dat mannen alleen maar de geldmachine willen zijn. Je moet als gezin samen de balans zoeken.

Dieter de Vroomen is zelfstandig ondernemer werkend onder de naam Goed Adviseren, hij is adviseur en interim manager voor commerciële en bedrijfsvoering vraagstukken www.goedadviseren.nl

 
 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *