Mama maakt een keuze

Het schijnt dat de periode van zwangerschap een moment van inkeer en bewustwording kan zijn. Dat ervaar ik ook zo. Ik heb mij afgevraagd hoe ik straks wil zijn en leven met mijn vriend en twee kinderen. Zo heb ik onlangs besloten om na de bevalling volledig voor onze twee kinderen te gaan zorgen. Een keuze die ik uit liefde en acceptatie voor mijzelf met een volmondig JA kan nemen. Een hele bewuste beslissing, vanuit mijn hart. En een beetje met mijn verstand, want het moet natuurlijk wel financieel kunnen. Tot laat op een avond hebben we alles op een rijtje gezet en kwamen tot de conclusie dat het mogelijk is. Inzicht geeft uitzicht hoorde ik iemand laatst zeggen.

Diezelfde nacht kon ik er niet van slapen. Niet omdat ik het allemaal beangstigend vond, maar omdat ik het zo ontzettend mooi vind dat ik deze kans nu heb. Spannend! Tegelijkertijd ervaar ik een enorme rust, want de financiële druk is van de ketel. Ik kan nu ook MamaZen blijven doen zonder dat ik in mijn achterhoofd dat stemmetje hoor dat zegt; ‘ik moet er meer mee verdienen, en wel snel! Anders…..’

Dat ‘anders’ daar fantaseerde ik ook allerlei beelden bij. Zoals de verkoop van ons huis en ik ongelukkig achter de kassa van een supermarkt. Maar het allerergste was toch wel de 2 ongelukkige kinderen op de crèche. Natuurlijk weet ik dat deze beelden niet realistisch zijn, maar je geest maakt soms rare sprongen (Het lijkt trouwens nog gekker als je het op papier zet, maar dat terzijde).

Door je keuzes in je leven bewust te maken ga je inzien dat jij beslist op welke manier je met een bepaalde situatie wilt omgaan. Je bent meer in controle van je eigen leven en doet de dingen bewust, met liefde en passie. En dat krijg je op jouw beurt dan weer terug. Sinds ik deze beslissing heb genomen gaat de praktische uitvoering ervan zeer gemakkelijk. Alsof ik in een soort flow zit. Een bevestiging van het feit dat we een goede beslissing hebben genomen. Ook merk ik dat ik er gemakkelijk over praat, zelfs met trots. Iedereen zou eigenlijk trots moeten zijn op zijn of haar keuzes. Want als je trots kunt zijn op hoe je leeft, dan leid je het leven zoals je dat werkelijk wilt. Dan zal ook de mening of oordeel van een ander je minder raken. Je doet immers wat je het liefste wilt. Daardoor hoe je je niet te verdedigen voor wat je doet en zal er ook minder onenigheid zijn. Alleen respect voor elkaars keuze.