Door: Annette Hilbrands-Petstra

Make-up versus gereedschap

Columns / 15 december 2010 / Annette Hilbrands-Petstra

Vorig jaar stapte ik vol verwachting, met een stapel cadeaubonnen in m’n tas, een luxe parfumerie binnen. Ik zou mezelf eens lekker verwennen met de aanschaf van dure make-up. Ik kan niet anders beamen dan dat ik snel en vakkundig door een verkoopster van mijn cadeaubonnen werd afgeholpen. Tevreden, maar nog nietsvermoedend van wat me te wachten stond, verliet ik in een wolk van parfumgeuren de winkel. Lees Annette's column!







Ik had niet alleen een lippotlood in een exclusieve donkerblauwe houder gekocht, waarvoor ik vanaf nu alleen nog maar de vulling hoefde aan te schaffen, maar ook een dag- en nachtcrème voor een prijs, waar ik anders twee keer over zou hebben nagedacht.


Vol verwachting smeerde ik die avond de crème op mijn gezicht. Nou, de tranen biggelden me in bed over mijn wangen, en niet omdat ik verdrietig was! Wat vreemd, hoe kon dat nou? De volgende avond gebeurde precies hetzelfde. Ik besloot eens navraag te doen.


De verkoopster verzekerde me dat geen enkele klant hier last van had. Bij navraag bij mijn vaste schoonheidsspecialiste bleek dat de werkzame stoffen, die de fabrikant in de crème had gestopt, wel eens de boosdoener konden zijn. Ik heb het nog een keer geprobeerd, maar met hetzelfde teleurstellende resultaat. Uiteindelijk heb ik maar weer gewoon de oude vertrouwde goedkope crème gekocht en de dure weggegeven.


Op een gegeven moment was de vulling van het lippotlood op. Ik terug naar dezelfde parfumerie. Kreeg ik te horen dat ik weliswaar een navulling kon aanschaffen, maar dat de houder onlangs door de fabrikant was gewijzigd qua omvang. Bleek de vulling breder te zijn, omdat de dure houder voortaan ook breder was. Geen enkele vulling zou meer in mijn houder passen!


Kwaad verliet ik de winkel. Ik kon niet eens mopperen op de verkoopster, want het was de schuld van de fabrikant. Bah, in deze geldklopperij had ik geen zin!


Maar nu vraag ik me het volgende af.


Zou dit ook zo toegaan in de eerste de beste doe-het-zelfzaak?


Enthousiaste klusser schaft zichzelf een dure kitspuit met houder aan. Eenmaal thuis aan het werk biggelen de tranen hem over de wangen en worden zijn handen rood van de huiduitslag. Terug naar de betreffende winkel.


‘Ja, dat zou kunnen. U heeft ook de duurste kit aangeschaft. Ik denk dat het aan de werkzame bestanddelen ligt. Ik adviseer u dan ook om maar weer een goedkopere versie te gebruiken.’


Of bijvoorbeeld de volgende situatie in dezelfde doe-het-zelfzaak.


Een ervaren klusser wil zichzelf eens goed verwennen met een van de duurder uitziende boormachines. De boormachine met een setje boren wordt op advies van de deskundige verkoper aangeschaft. Na verloop van tijd zijn alle boren versleten. Dus terug naar de winkel. Krijgt de nietsvermoedende klusser van de winkelbediende het volgende te horen:


‘Sorry, de fabrikant heeft pas geleden alle boren wat dikker ontworpen. Tja, inderdaad. Nu past die niet meer in de dure boormachine die u vorig jaar bij ons heeft aangeschaft. Vervelend hoor.’


Denken fabrikanten soms dat we gek zijn?

 
 

Reacties zijn gesloten.