In mijn opgeruimde huis heerst een serene rust. Ik heb het kinderspitsuur overleefd en lig op de bank met een cappuccino en een appelflap voor m’n neus te genieten van mijn favoriete televisieserie.
Juist als de hoofdpersoon een belangrijke onthulling gaat doen, wordt het reclameblok gestart. Ik zet me schrap voor een golf aan reclames die ons vrouwen moet doen geloven dat we er allemaal als een topmodel uit kunnen zien. Als we tenminste maar gebruik maken van de aangeprezen producten. Mochten we überhaupt iets van de boodschap meekrijgen, want tegenwoordig moet je een biochemische studie hebben gevolgd om de spotjes op televisie te begrijpen. En ja hoor. Nog geen vijf seconden later vliegen de termen uit een microbiologische encyclopedie me om de oren. Ik hoor Doutzen vertellen over een revitaliserende moisturizer die aminozuren als L-arginine en L-glutamine bevat. Penelope legt uit dat haar product bomvol zit met panthenol, micro-kristallen en ceramide. En mevrouw Longoria laat me weten dat een enzymatisch bewerkt en laag-moleculair melkpeptide onmisbaar is voor een mooie huid. Waarom deze ingewikkelde boodschappen, dat begrijpt toch niemand? Zou het een truc zijn van slimme marketeers om ons aan te zetten tot kopen? Hoe het ook zij, het lijkt te werken. Want hoewel ik ongeveer elke reclame onaannemelijk vind klinken, betrap ik mezelf er steeds weer op het nieuwe product tóch uit te willen proberen. Onlangs heb ik in de winkel gekozen voor een mascara die het gepatenteerde reactiverend wimperserum bevat. En in de douche staat een shampoo met krachtig calcium en mineralencomplex en een crèmespoeling die collageen en polymeren bevat. Mijn overpeinzingen worden onderbroken als de serie weer begint. Veel zie ik er echter niet van. De zojuist opgedane kennis doet me steeds afdwalen. Ik stroop mijn trui op en onderwerp mijn buik aan een grondige inspectie. Die ziet er dankzij twee zwangerschappen niet meer zo uit als die van Shakira. En de striae en cellulitis op mijn dijen en heupen vormen ook niet bepaald het pluspunt van mijn lichaam. Ik kijk naar de besuikerde appelflap in mijn handen en heb ineens geen trek meer. De volgende dag kan ik het toch niet laten en koop het door La Cruz aangeprezen smeersel. Het product bevat de magische verbinding aminozuur, zo liet de verkoopster me samenzwerend weten. Die avond maak ik gretig gebruik van mijn nieuwe tovercrème. Nadat ik ben ingesmeerd, bekijk ik mezelf in de spiegel en ik moet zeggen, ik begin al aardig op Heidi Klum te lijken. Ik ga morgen meteen die strakke leren broek kopen. |
Geef een reactie