Waar we allemaal bang voor zijn gebeurt toch. Robert M. zette alles op alles om in contact te komen met onze kinderen. Kunnen we dit gevaar voorkomen? /n
|
Je beschermt je kinderen zo goed als je kunt tegen vallen, ongelukken met stroom, oversteken, heet water, kralen eten en wat al niet… en dan is er ineens seksueel misbruik. Kun je je kind daartegen beschermen? En het kinderdagverblijf? De overheid, de gastouderbureaus, de oppassites op internet en wij, Regeltante zelf? Wat doen de bedrijven en organisaties, waar u als ouder uw kind naar toe brengt of op vertrouwd, om misbruik te voorkomen? Godzijdank is R.M. niet via Regeltante aan het werk gegaan en kunnen wij met 100% zekerheid zeggen , dat geen kind van onze klanten via ons met hem in contact is gekomen. Maar het had gekund. Tot onze eigen schrik stond R.M. ook bij Regeltante in de database. Ook wij hadden geen enkele reden om aan zijn CV en opleidingen te twijfelen. Het feit dat hij bij diverse kinderdagverblijven aan het werk was en er een VOG aanwezig moet zijn bij deze instellingen gaf juist aanleiding tot vertrouwen.
Wat bezielt iemand om zich aan zulke jonge kinderen te vergrijpen? En waarom kunnen wij dit blijkbaar met z’n allen niet aan iemand zien? Waarom hebben we het niet door? Gezien het aantal banen dat R.M. gehad heeft is hij meermalen voor een sollicitatie gesprek uitgenodigd en naar men mag aannemen aan de tand gevoeld. Toch glippen deze mensen er altijd doorheen. Op maandag hebben wij onmiddellijk actie ondernomen en zijn wij alle stappen van R.M in onze database nagegaan. Alle klanten waar hij contact mee heeft gezocht hebben wij benadert. Een van onze klanten vertelde mij dat hij een onbestemd gevoel had gehad bij deze man. Maar hij zag geen aanleiding daar iets mee te doen. Elke klant bij Regeltante kan een kandidaat onmiddellijk van de kaart halen als daar aanleiding toe is. Wij passen dan uiteraard hoor en wederhoor toe, maar niemand heeft dit in het geval van R.M gedaan. Toch ben ik er van overtuigd dat er nu vele ouders zijn die ergens een signaal hebben opgepikt maar dit niet hebben doorgegeven. Niet aan ons maar ook niet aan het kinderdagverblijf of misschien niet eens hebben besproken met andere ouders. Ik ben van mening dat er maar een manier is waarop we dit kunnen voorkomen en dat is met z’n allen. Pas wanneer we kunnen zien dat er meer mensen zijn met een onbestemd gevoel, is een patroon te herkennen . Via onze IT-systemen kunnen we deze patronen herkennen. Het is om deze reden dat klanten alleen na het geven van feedback nieuwe contact gegevens kunnen opvragen. Lastig, maar wel een manier om uw gevoel vast te leggen. Wij vragen u bij deze dat ook echt te doen! Maar er is meer dat we kunnen doen en wij hebben naar aanleiding van deze zaak besloten dat we de screening verder zullen verscherpen. Kandidaten die als dagoppas willen werken, zullen vanaf heden referenties moeten overleggen. En de referenties van mannelijk kandidaten, die zich voor de functie oppas aanmelden, gaan wij standaard nabellen voor zij op de kaart komen. Alweer lastig, maar wel noodzakelijk om herhaling te voorkomen. We moeten het mensen die kwaad in de zin hebben zo lastig mogelijk maken. We vragen daarvoor uw begrip. Met gemengde gevoelens neem ik afscheid van dit bewogen jaar. Alles lijkt totaal onbelangrijk wanneer je denkt aan het leed dat er nu bij vele gezinnen is. Het helend vermogen van kinderen is echter onvoorstelbaar groot. Aan alle ouders en kinderen die hierbij betrokken zijn, direct of indirect, in gedachten stuur ik u mijn energie en licht.
Ik wens u een veilig en stabiel 2011
Linda Woudstra
|
