Arbeidsmarkt moet weinig detacheren en veel bewegen

Linda Woudstra
In een tijd dat de krapte op de arbeidsmarkt piekt komt de RWI , de Raad voor Werkgelegenheid en Inkomen, met een advies aan het midden- en kleinbedrijf (mkb) om werknemerspools op te richten, met de bedoeling om met werkloosheid bedreigde werknemers direct, zonder WW, naar een volgende baan te krijgen. De RWI roept de uitzend- en detacheringsbranche op pools te vormen en de arbeidsovereenkomst van die bedreigde werknemers over te nemen.

Ik ben verbaasd over zoveel onbenul. Ten eerste: is er wel sprake van dreigend ontslag voor veel werknemers? Ten tweede, is het in het belang van werknemer of toekomstig werkgever dat de detacherings- en uitzendbranche zich ertussen wurmt? Is het businessmodel van deze branche niet gebaseerd op het zoveel mogelijk knijpen op het salaris en optimaliseren van de eigen marges? En ten derde welk en wiens probleem lossen we eigenlijk op?

Mkb-voorzitter Loek Hermans schrijft aan staatssecretaris Ahmed Aboutaleb: ‘Tachtig procent van de kleinere en middelgrote ondernemingen heeft niets aan arbeidsbemiddeling. Arbeids- én uitzendbureaus sturen óf helemaal geen kandidaten óf sollicitanten die de verkeerde opleiding of motivatie hebben.’  Ook Hermans vindt daarom dat iedereen meer moet samenwerken. ‘Kleine ondernemers worden geconfronteerd met te veel loketten.’ MKB-Nederland wil snel regionale loketten waar werkgevers terecht kunnen voor vacature- en arbeidsbemiddeling.

Lijkt me duidelijk. Maar wat RWI en Hermans niet snappen is dat dit andere loket er allang is. De huidige arbeidsbemiddeling heeft zijn langste tijd gehad. De mensen die bij het CWI in de bak zitten worden steeds geduwd naar banen met verplichtingen en werktijden die niet bij hun privé-situatie passen. Internet ondernemers springen daar op in en leggen grote databases aan. www.parttimebank.nl is een voorbeeld van een site waar werkgevers met gemotiveerde werkwilligen uit de regio voor weinig geld contact kunnen leggen. Vaak gaat het om mensen die geen uitkering hebben.
Uitzendbureaus slaan de plank ook volkomen mis en dwingen mensen in de ‘9 tot 5 ’mentaliteit. Daar komt bij dat een uitzendkracht onnodig duur is; 30-35% pure marge op het uurloon is doodnormaal.
Om te voorkomen dat uitzendkrachten wegvloeien naar een vaste baan worden mensen na 3 jaar rondgepompt van het ene uitzendbureau naar het andere. Tot ze uiteindelijk totaal gedemotiveerd uitgespuugd worden aan de uitkeringsinstantie. De exorbitante boeteclausules voor werkgevers om iemand die goed past in de organisatie in vaste dienst te nemen, zetten de arbeidsmarkt op slot. De kip met de gouden eieren wordt uiteindelijk vakkundig geslacht. Krijgt het mkb niet voldoende personeel dan gaan ze gewoon op de fles.

Hoe kan het dan wel? Simpel, door gewoon vraag en aanbod te laten zien en verder niet aan het uurloon te willen verdienen. Het mkb is de kurk van de Nederlandse economie, terwijl er wordt gezeurd over topsalarissen bij beursgenoteerde ondernemingen en over het salaris van de minister-president als norm, doet een gedetacheerd IT medewerker tegenwoordig zo'n 85 euro per uur. Op jaarbasis een salaris van € 136.000, waarvan de IT-er zelf zo'n € 40.000 verdiend. En dit terwijl het gemiddelde DGA-salaris op € 35.000 blijft steken.
In plaats van de hulp in te roepen van de uitzend- en detacheringbranche zou het RWI beter moeten weten. Een goed functionerende arbeidsmarkt kent weinig detachering en veel beweging. Immers zoals Monsterboard in zijn slogan zegt: ‘Er is altijd wel een betere baan’…bij het mkb, zou ik er aan toe willen voegen.